Türk-İş Konya İl temsilcisi Necati Kökat “ 1980 yılına nüfus 45 milyon ve sigortalı sayısı 2,2 milyon iken, sendikalı işçi sayısı 2 milyona ulaşıyordu.
Türk-İş Konya İl temsilcisi Necati Kökat “ 1980 yılına nüfus 45 milyon ve sigortalı sayısı 2,2 milyon iken, sendikalı işçi sayısı 2 milyona ulaşıyordu.
2014 Ocak ayında; ülke nüfusu 75 milyon, kayıtlı işçi sayısı 11,6 milyona
Ulaşmışken, sendikalı içi sayısı ancak 1 milyon civarındadır. Onun için sendikal örgütlenmenin önü acılmalıdır”dedi
Sendikal örgütlenmenin temelinde demokrasi vardır diyen Türk-İş Konya İl Temsilcisi Necati Kökat “ İşçi ve işveren sendikaları olarak varlığımızın teminatı örgütlü toplum, demokratik yapıdır. Demokrasinin, sendikal örgütlenmenin olduğu yerde işçi ekmeğini büyütür, refah paylaşılır.
Sendikalaşma oranının yüzde 9’larda olduğu bir yapıda bunu sağlamak zordur.
Öte yandan, sendikasız veya bağımlı bir endüstri ilişkiler sistemi oluşturma niyet ve çabalarının ne ölçüde çağdaş ve demokratik bir toplum sağlayacağı da tartışmalı olacaktır.
1980 yılına nüfus 45 milyon ve sigortalı sayısı 2,2 milyon iken, sendikalı işçi sayısı 2 milyona ulaşıyordu.2014 Ocak ayında; ülke nüfusu 75 milyon, kayıtlı işçi sayısı 11,6 milyona ulaşmışken, sendikalı içi sayısı ancak 1 milyon civarındadır.
Geçmiş dönemde, özellikle kamu işyerlerinde örgütlü işçilere sendika değiştirmeleri yönünde uygulanan baskılar günümüzde, başta mahalli idareler olmak üzere birçok işkolunda yoğunlaşmıştır. Yerel yöneticiler tarafından organize ve sürekli yapılan baskılar, özellikle mahalli idare seçimlerinden sonra hız kazanmıştır.
Sendikal örgütlenme özgürlüğü temel insan hakları arasındadır. Demokrasi ve sosyal hukuk devleti ilkesinin temel unsurlarından birisidir. Demokratik yönetimin teminatı ve sorumluluğu örgütlenme özgürlüğünün sağlanması, müdahaleye yol açan unsurların ortadan kaldırılmasıdır.
Sendika özgürlüğü anayasa ile teminat altına alınmıştır. Bu konuda karar iradesi işçinindir. Örgütlenme özgürlüğüne ve işçinin hür iradesine saygı gösterilmesi yerine, sendika değişikliği için baskı yapılması, işini ve ekmeğini korumaktan başka amacı olmayan işçiye karşı yapılan bir “insanlık suçu” olarak kabul edilmelidir.
Özgür seçimlerin güvencesi olması gereken kamu yöneticilerin ve kendileri de seçimle iktidara gelen bazı il yöneticileri ve belediye başkanlarının, işçinin sendikal üyelik tercihlerine karışmaları bir çelişki ve yönetim ayıbıdır.
Yönetenin adaletli olmasıyla bağdaşacak bir davranış değildir.
Konfederasyonumun örgütlü bulunduğu birçok işyerinde ve işkolunda, sendika değiştirmeleri için yapılan baskılara, şantaja karşı işçilerin verdikleri mücadele bir hak ve haysiyet mücadelesidir. Bu duruma yol açan uygulamaların giderilmesi öncelikli talebimizdir
0 
0 
0 
0 
0 
0 
SEN DE DÜŞÜNCELERİNİ PAYLAŞ!